18 ciekawostek o języku hiszpańskim

Język hiszpański to język piękny i przede wszystkim niezmiernie użyteczny, czego nie muszę chyba nikomu udowadniać, choć kiedyś podjęłam się tego zadania i podzieliłam się z Wami kilkoma powodami, dla których warto uczyć się tego właśnie języka obcego. Uważany jest on powszechnie za język dość łatwy do opanowania, choć posiada swoje kurioza, które skłaniają do myślenia. Wy, czytelnicy mojego bloga założę się, że dzielicie się na (przynajmniej) dwie grupy: osoby, które mieszkają w Hiszpanii, zatem język tego kraju nie jest im obcy oraz osoby, które podobnie jak ja zakochały się w jego brzmieniu i pragną posługiwać się nim biegle dla własnego hobby. Ok, być może jest jeszcze trzecia grupa, która jest nieco zmuszona do nauki ze względu na rychłą przeprowadzkę do jednego z hiszpańskim miast, a wiem, że takich osób jest wcale niemało. Łączy nas wszystkim zatem jedno – język hiszpański i to właśnie jemu poświęcę dzisiejszy artykuł. O czym opowiem tym razem? Podzielę się kilkoma znakomitymi ciekawostkami na temat owego języka, które mam nadzieję, spodobają się członkom każdej ze wspomnianych grup. 

1. Zacznijmy od początku. Kiedy po raz pierwszy posłużono się językiem hiszpańskim? Miało to miejsce w 959 roku. Autorem hiszpańskim słów był mnich spisujący listę przepisów oraz dostaw serów, stąd jej nazwa: „Nodicia de Kesos”.

2. W dawnych czasach hiszpański nazywany był także językiem chrześcijańskim. Powód? Gdy Maurowie zajęli większość część Półwyspu, używali tego określenia, aby odróżnić osoby posługujące się językiem hiszpańskim od wyznawców Islamu mówiących po arabsku.

3. Słowo ojalá (oby) pochodzi z języka arabskiego – mashallah i oznacza dosłownie: jak Bóg chciał.

4. Wyraz electroencefalografista jest najdłuższym wyrazem w języku hiszpańskim liczącym 23 litery.

5. Język hiszpański uważany jest za jeden z najszybszych języków świata bazując owe dane na liczbie sylab, które przeciętny mówca jest w stanie wymówić na sekundę.

6. Królewska Akademia Hiszpańska uznała za poprawne wyrazy o błędnej pisowni i wymowie, które poprzez tak częste użycie stały się powszechnie akceptowane. Należą do nich m.in. setiembre (septiembre), vagamundo (vagabundo), czy asín (así).

7. Słowo reconocer (rozpoznać) jest palindromem. Brzmi tak samo czytane od przodu oraz od tyłu.

8. Językiem hiszpańskim każdego dnia posługuje się coraz więcej ludzi. Według badań w 2030 roku aż 7,5% światowej populacji (czyli 535 milionów) będą osoby, których językiem ojczystym będzie język hiszpański.

9. Wyraz oía (słyszałam) posiada trzy sylaby mimo, iż tworzą je jedynie trzy litery.

10. Według badań w 2050 roku Stany Zjednoczone będą krajem, który pochwalić się będzie mógł największą liczbą osób mówiących w języku hiszpańskim. Na dzień dzisiejszy ranking ten wygrywa Meksyk z liczbą ponad 121 milionów osób, którą już za kilkadziesiąt lat prześcignąć mają Stany Zjednoczone, gdzie liczba ludności posługująca się językiem hiszpańskim jako ojczystym wzrasta w ogromnym tempie.

11. Według witryny internetowej The Huffington Post dziewięciu na dziesięciu Hiszpanów krępuje się, gdy przychodzi im mówić po angielsku, dlatego tak się przed tym bronią.

12. Hiszpanie słyną z umiłowania do swego języka. Dlatego też w Hiszpanii rozmawia się o OTAN, zamiast o NATO, posiada się ADN, a nie DNA. Czyta się o SIDA, a nie o AIDS. Wyjeżdża się do EEUU, nie do USA. Słucha się UDOS, a nie U2. I na koniec: je się perritos calientes (ciepłe pieski), a nie hot-dogi.

13. Szacuje się, że obecnie na świecie języka hiszpańskiego uczy się sześćdziesiąt milionów studentów. Zaliczacie się do nich?

14. Niewiele osób zna etymologię słowa “adiós” (do widzenia), które to pochodzi od zwrotu “a Dios te encomiendo” (powierzam cię Bogu). W skutek częstego użycia, a więc i dla wygody pożegnanie skrócono do jednego wyrazu: adiós.

15. Przeciętny Hiszpan używa dziennie średnio 300 różnych słów. Cervantes w swym dziele przekroczył liczbę 8000 zupełnie odmiennych wyrazów.

16. Mówi się, że ponad 4000 obecnych słów w języku hiszpańskim zawdzięcza swe istnienie językowi arabskiemu, skąd pochodzi. Stanowią one zatem 8% słownictwa w języku hiszpańskim w ogóle.

17. Calculus z łacińskiego oznacza kamyk. Od tego właśnie wyrazu pochodzi dzisiejsze calcular (obliczać), ponieważ dawniej dzieci uczyły się liczyć za pomocą kamyczków.

18. Według nowych zasad ortograficznych w języku hiszpańskim wyraz pizza zapisywany być powinien kursywą będąc słowem obcojęzycznym, którego wymowa różni się od pisowni.

To tyle na dziś. Dajcie znać, czy tekst się Wam spodobał, abym wiedziała, czy przygotowywać jego kontynuację!