Lipiec 2007 roku. Mam niespełna 16 lat. Wsiadam do samolotu nieco zestresowana. To mój pierwszy lot w życiu, a 11 lat temu była to nie lada przygoda, zwłaszcza dla osób mieszkających w 40-tysięcznym mieście, skąd do najbliższego lotniska ponad 3 godziny drogi. Słyszę głos mężczyzny zwracającego się do pasażerów po hiszpańsku, z którego wyłapuję jedynie nazwę naszej destynacji – Bilbao. Uff, za chwilę jednak odzywają się po angielsku, czuję się bezpieczniej. Słyszałam, że przy starcie i lądowaniu zatyka uszy, niektórzy opowiadali, że do takiego stopnia, że aż rozsadza Ci głowę. Mnie nie rozsadziło, ale faktycznie coś tam w tych uszach czułam. Lądujemy o czasie na lotnisku w Bilbao, mieście, które było dla mnie zupełną tajemnicą oraz w kraju, który znałam jedynie z książek, czy telewizji. Wychodzimy na zewnątrz. Słońce, upał, palmy i język, którego kompletnie nie rozumiem. Tak rozpoczęły się moje pierwsze wakacje w Hiszpanii, gdzie jak się później okazało, zrodziła się wielka miłość, która trwa po dziś dzień. Miłość do Hiszpanii.

Barcelona to jedno z najczęściej odwiedzanych miast nie tylko w Europie, ale i na świecie. Dlaczego? Pytają ci, którzy nie mieli okazji zobaczyć jej na własne oczy. Być może kilka żartobliwych faktów na temat Hiszpanii w ogóle zaspokoi ich ciekawość choć na moment. Przy okazji Barcelona jest bardzo interesującym miastem skrywającym mnóstwo ciekawostek. Stolica Katalonii jest także częstym wyborem kierunku wśród nas, Polaków. Nic zatem dziwnego, że tak wiele osób pyta, kiedy to właściwie najlepiej wybrać się na urlop. Zachęcona rozwikłaniem tej kwestii, przygotowałam krótki poradnik dla wszystkich planujących wizytę w Barcelonie, w którym opiszę, kiedy i dlaczego według mnie warto zamawiać bilety lotnicze.

Hiszpania to kraj, który przyciąga rocznie miliony turystów. Co sprawia, że przeciętny człowiek decyduje się na kupno biletu lotniczego do tego pięknego kraju? Różnorodność geograficzna, która oferuje nam cudowne widoki, wiele atrakcji odpowiednich jedynie dla Hiszpanii, wyjątkowe zwyczaje i przede wszystkim gorący klimat i złociste plaże. Jednak Hiszpania to nie tylko ciepłe morze, słońce, pyszne wino i uśmiechnięci mieszkańcy. Tak jak każde miejsce i ona posiada typowe tylko dla niej tradycje i przyzwyczajenia. Wielu ludziom wydaje się, że po przeczytaniu kilku stron przewodnika dowiedzieli się oni najważniejszych szczegółów i ze spokojem mogą wybrać się na urlop pewni, że nic ich nie może zaskoczyć. Ja mogę jednak zapewnić, że żaden informator nie będzie w stanie opisać wszystkich istotnych wskazówek. Oprócz spisu interesujących miejsc oraz podpowiedzi dotyczących komunikacji ważne jest, aby móc choć w pewnej części nakreślić sobie wizję kraju, do którego się wybieramy tak, aby pobyt stał się łatwiejszy i przyjemniejszy i nie przysporzył nam komplikacji spowodowanych naturalną niewiedzą. Dziś przeczytacie zatem spis kilku informacji, które mogą przydać się osobom odwiedzającym po raz pierwszy Hiszpanię, a które ciężko znaleźć w przewodniku, jeśli nie jest on przy okazji autorską książką mieszkańca tego kraju.

Skąd jesteś? Bo zgaduję, że nie z Hiszpanii. Usłyszy przeciętny mieszkaniec pozostałej części świata przebywający w Hiszpanii, który wyróżniać się będzie swą urodą wśród tubylców. Miejscowi statystycznie nie mają wielu problemów z rozpoznaniem wśród swoich obcokrajowca, a zwłaszcza osobnika z naszych rodzinnych rejonów, mamy bowiem pewne charakterystyczne cechy wyglądu. Jednakże oprócz aparycji, typowego dla nas, emigrantów akcentu i fotografowania każdego budynku, cudzoziemca można poznać także po paru innych zachowaniach, których bez wątpienia nie przypisalibyśmy Hiszpanowi. Osoby, które przebywają w Hiszpanii wiele lat lub wyjątkowo wdrożyły się w tutejszy styl życia, zapewne identyfikują się momentami mentalnie bardziej z Hiszpanami niż Polakami przesiąknięci już hiszpańskością. Tych, którzy są tu jednak nowi lub wybrali się jedynie w celach wakacyjnych łatwo poznać i zidentyfikować jako nie-Hiszpana. Jak? Oto kilka cech i zachowań charakterystycznych dla przyjezdnych, turystów i nowicjuszy.