Barcelona, cudowna Barcelona. Tak wyjątkowa, jedyna w swoim rodzaju. Rocznie przyciąga miliony turystów z całego świata. Kto by się znowu temu dziwił? Ma przecież tyle pięknych miejsc do zaoferowania. Zawsze powtarzam, że każdy znajdzie tam coś dla siebie – dorosły, dziecko, miłośnik plaży, gór. Stolicę Katalonii warto odwiedzić przez wzgląd na wiele faktów, o których już kiedyś pisałam – tutaj. Gdy jednak znajdziesz się już w tym wyjątkowym miejscu na Ziemi, jest kilka rzeczy, które koniecznie musisz zrobić, zobaczyć, doświadczyć, aby poznać tę prawdziwą Barcelonę, a nie tylko tę dla turystów. Wyciągnij kartkę i zapisz sobie tych kilka wskazówek na kolejną wycieczkę do Katalonii, kiedy już znowu będzie można podróżować.

Dziś bardzo kontrowersyjny temat, do którego bardzo długo się zbierałam, a nawet przez moment prawie od niego odstąpiłam. Tak sporne treści zawsze prowadzą do konfliktów i słownej walki między dwoma grupami – zwolenników i przeciwników. Ostatecznie zdecydowałam się podjąć wyzwanie i opowiedzieć o, nazywanej przez wielu rozrywce, jaką jest korrida. Nie da się bowiem kochać Hiszpanii bez usłyszenia tego słowa choć raz.

Wracając z zagranicznego urlopu na wstępie napotykamy jedno, bardzo znane pytanie: i jak było? Oprócz opowieści o przepięknych budowlach, zapierających dech w piersiach zabytkach, cudownej naturze oraz paru zabawnych anegdot, lubimy dzielić się aspektami, które w danym miejscu nas zaskoczyły i zdziwiły. Również ja słyszę pytania odnoszące się do różnic w życiu w Barcelonie i w Polsce, których notabene jest całkiem sporo. Zagłębiając się w historie o stolicy Katalonii ciężko nie wspomnieć o kilku faktach, które przypisać moglibyśmy tylko jej. Wiecie, gdy na talerzu widzisz pierogi, wiesz, że jesteś w Polsce. Gdy dwóch panów wita się pocałunkiem w policzek, zapewne będziesz we Francji. Po czym zatem poznać, że jesteś w Barcelonie? Przekonajcie się sami!

Co kraj, to obyczaj. Powiedzenie znane każdemu z nas, które podczas emigracji nabiera jeszcze większego znaczenia, ponieważ zdajemy sobie sprawę, jak bardzo jest trafne. Zgłębiając kulturę Hiszpanii, poznając jej zwyczaje i tradycje, nie raz otwierałam ze zdumienia oczy zastanawiając się nad sensem niektórych nawyków, czy obyczajów. Działa to jednak również w drugą stronę. Alberto do dziś zaskakują niektóre z naszych polskich przyzwyczajeń, które przeciętnemu Hiszpanowi wydadzą się zwyczajnie… dziwne. Dlatego przygotowałam krótki tekst, w którym opowiem Wam o normach i rytuałach, które dla obcokrajowca, w tym przypadku Polaka, są zupełną abstrakcją. Zerknijcie na zestawienie codziennych czynności przeciętnego Hiszpana oraz przede wszystkim aspektów tego kraju, które nam, Polakom wydają się co najmniej kuriozalne i obce.