Pokuszę się o stwierdzenie, że jedno z najczęściej zadawanych emigrantowi pytań dotyczy jego ewentualnego powrotu do ojczyzny. Ja sama nierzadko słyszę: Dobrze ci tam? Nie chcesz wracać? Takie pytania padają najczęściej z ust osób starszych, dla których emigracja jest zagadnieniem abstrakcyjnym. Ciężko im sobie wyobrazić opuszczenie kraju i zbudowanie życia na obczyźnie. Czy ja zatem wrócę kiedyś do Polski?

O zaletach Hiszpanii i powodach, dla których ją kocham i tu jestem pisałam już wiele razy. Rzadko właściwie marudzę i staram się nie opowiadać o negatywnych stronach, ale przecież każde miejsce na świecie takowe posiada. Nie chciałabym zresztą, aby ktoś odniósł wrażenie, że idealizuję ten kraj i błędnie próbuję przedstawić go jako utopię. Zdarzyło mi się przeczytać komentarz pod jednym z pozytywnych artykułów o Hiszpanii, że zachwycam się tak tym krajem, a nie pamiętam o swoim. Że Hiszpania wcale taka perfekcyjna nie jest. Kiedy w tych wpisach zupełnie nie o to chodzi. Teksty na blogach zazwyczaj są tematyczne, więc jeśli tytuł mówi: zalety Hiszpanii, za co kocham Hiszpanię, dlaczego warto wyjechać do Hiszpanii i tym podobne, logicznym jest, że skupię się w nich właśnie na pozytywach tego kraju, co absolutnie nie oznacza, że państwo to nie posiada wad.

Gdybym miała na szybko odpowiedzieć, jakie pytania najczęściej dostaję od czytelników, bez wątpienia wygrałoby to o przeprowadzkę do Hiszpanii. Czy warto, czy jest praca, jak się żyje, czy są pieniądze, jak z językiem? Odpowiadając na te pytania śmieję się, że moje spostrzeżenia nie będą do końca obiektywne, ponieważ w Hiszpanii kocham się od lat, a emigracja do Barcelony była spełnieniem moich marzeń. Czasami również ciężko mi rozpisać się w odpowiedzi na facebookowe pytanie zadawane przez wiele osób, a odpowiedź wcale nie jest taka prosta.

“Znamy się” już od prawie trzech lat. Na blogu pojawiają się raz po raz nowe artykuły dotyczące Hiszpanii, emigracji, języka hiszpańskiego, czy mieszkańców tego kraju. Raz jest zabawnie, raz trochę poważniej. Generalnie nie dzielę się często szczegółami z prywatnego życia. Bardzo rzadko wstawiam też zdjęcia, na których pojawiam się ja, czy moja rodzina. To znajdziecie akurat prędzej na moim Instagramie. Mam jednak sporą rzeszę czytelników, co ogromnie mnie cieszy, a co raduje mnie jeszcze bardziej to fakt, jak wielu z tych czytelników to stali bywalcy. Dzisiaj pomyślałam jednak, że być może to odpowiedni moment, abyście poznali mnie trochę lepiej i czytając moje kilka słów, mogli choć trochę wyobrazić sobie, kto siedział po drugiej stronie ekranu. A czemu akurat dzisiaj? Naszły mnie egzystencjalne myśli w dzień moich urodzin. 🙂 Także zaczynamy.