Jadę wrocławskim tramwajem, jest godzina 15. Wtem słyszę rozzłoszczony męski głos: “fak ju” i wiązankę wyzwisk, już po polsku. Podążam wzrokiem za głosem. Z siedzenia wyrywa się około trzydziestoletni mężczyzna, bez wątpienia pod wpływem alkoholu. Odwracam się w kierunku, w którym patrzy i widzę wystraszonego chłopaka z Indii. Nie odpowiada ani słowem i przesuwa się pospiesznie w stronę drzwi wyjściowych. Agresor bełkocze coś jeszcze pod nosem, a ofiara jego ataku wysiada na najbliższym przystanku. Nikt z obecnych nie zareagował. Gdy przyjaciel, z którym podróżowałam, zobaczył, jak powoli otwieram usta, złapał mnie za ramię i powiedział: Zanim coś powiesz, pamiętaj, że nikt nie stanie w twojej obronie. Wystraszyłam się, bo niestety po osobistych doświadczeniach związanych z moją rodziną, jestem strachliwą osobą. Mężczyzna wysiadł niedługo po zdarzeniu zataczając się przy tym nietrzeźwo.

O pracy “pod palmami” marzy wielu. W dzisiejszych czasach, gdy granice są otwarte, a zdobycie legalnego pozwolenia na pracę w innym państwie nie stanowi żadnego problemu, coraz więcej osób decyduje się na wyjazd tam, gdzie zarabia się więcej i w bardziej komfortowych warunkach. Dodatkowo nasi zachodni sąsiedzi z otwartymi ramionami przyjmują polskich specjalistów. Czy warto postawić na pracę w Hiszpanii?

Podczas emigracji doświadczamy całej gamy uczuć. Wiele z nich to zupełnie nowe dla nas emocje, z którymi nie raz nie potrafimy sobie poradzić. Emigracja to także mnóstwo doświadczeń, których nie bylibyśmy w stanie przeżyć nigdzie indziej. Emigranci borykają się z wieloma problemami, troskami, myślami i wątpliwościami. Często wydaje im się, że są w tym zupełnie sami, że nikt nie jest w stanie ich zrozumieć, że coś jest z nimi nie tak. Dziś przychodzę, aby uświadomić Wam, że nie jesteście sami. Zainspirowana tekstem MumMe skierowanym do matek, stworzyłam własną wersję, dla nas, emigrantów.

Hiszpanie to naród niezmiernie ekspresywny. Uwielbiają rozmawiać, a każdą wolną chwilę spędzać w barze, który przypomina salę koncertową – aby Twój rozmówca Cię usłyszał, musisz niemalże krzyczeć. Krzyczą zatem wszyscy. Także ich ojczysty język jest bogaty. Uwielbiają używać zwrotów, które dla obcokrajowców brzmią jak czarna magia i słów, które wydaje się, iż zostały wymyślone w momencie ich wypowiadania. Południowcy mają również w zwyczaju żartobliwe ubliżanie sobie, czy określanie innych wieloma dziwnymi terminami. Aby lepiej ich zrozumieć, nie popełnić w towarzystwie żadnej gafy i poczuć się jak jeden z nich, należałoby najpierw przyswoić wiele hiszpańskich zwrotów i epitetów. Powiedzieć wiele to za mało. Przygotowując ten artykuł przejrzałam wiele stron internetowych, na których znalazłam ponad 300 różnych obelg, potocznych określeń i frazeologizmów, których używają Hiszpanie, gdy chcą komuś dopiec. Ja wybrałam kilka tych, które sama często słyszę i znam. Zanotujcie poniższe wyrażenia, które na pierwszy rzut oka wydają się totalnie bezsensowne, a które pomogą Wam w lepszym zrozumieniu się z przeciętnym Hiszpanem.